Σήμερα παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες βρεθήκαμε στο δρόμο για να σταθούμε ενάντια στην έμφυλη βία. Κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης στην Καμάρα, μοιράσαμε κείμενα και κρεμάσαμε περιμετρικά της Καμάρας χαρτόνια με συνθήματα ενάντια στην έμφυλη βία και την κακοποίηση των θυληκοτήτων.
Η πατριαρχία βιάζει και σκοτώνει στο δρόμο στην δουλειά ποτέ καμία μόνη.
Author: rabbiaviola
Να εξαλείψουμε την έμφυλη βία και τις ρίζες που τη γεννούν
Το Δεκέμβριο του 1999 η συνέλευση του ΟΗΕ όρισε την 25η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, με στόχο να αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις αυτού του φαινομένου. Η ημέρα είχε όμως ήδη καθιερωθεί άτυπα από γυναικείες οργανώσεις τη δεκαετία του ’80 εις μνήμην των αδελφών Mirabal ή διαφορετικά Las Mariposas (οι πεταλούδες). Οι αδερφές Mirabal πολέμησαν ενάντια στο δομινικανό δικτατορικό καθεστώς του Τρουχίγιο και γι’ άυτο συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν μέχρι θανάτου. Μετά τη δολοφονία τους κηρύχτηκαν “σύμβολα της λαϊκής και φεμινιστικής αντίστασης”.
Εκατομμύρια γυναίκες ανά τον κόσμο, κάθε μέρα υφίστανται διαφορετικές μορφές έμφυλης βίας, όπως σωματική, λεκτική, σεξουαλική, ψυχολογική, παρενόχληση, βιασμούς, σωματεμπορία, μέχρι και δολοφονία. Στην Ελλάδα του 2023 μετράμε ήδη πάνω από 3.000 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με θύματα γυναίκες και αυτός ο αριθμός αφορά μονάχα τα περιστατικά που έχουν καταγγελθεί, κάτι που σημαίνει πως ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων έμφυλης βίας που μένουν στην αφάνεια είναι μακράν μεγαλύτερος. Φαίνεται η έμφυλη βία να έχει κανονικοποιηθεί και σε αρκετές περιπτώσεις με άμεσο ή έμμεσο τρόπο να κατηγορείται το ίδιο το θύμα για την κατάληξη του. Στον τραγικό απολογισμό των θυμάτων έρχονται να προστεθούν και οι δολοφονίες τρανς ατόμων όπως η Άννα Ιβάνκοβα, τρανς μετανάστρια η οποία βρέθηκε άγρια δολοφονημένη στο διαμέρισμά της στις 10 Ιουλίου του 2023. Μια γυναίκα η οποία ήρθε στην Ελλάδα προς αναζήτηση μιας νέας αρχής, η οποία συμμετείχε ενεργά στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και ήρθε αντιμέτωπη με τον ρατσισμό και την τρανσφοβία με αποκορύφωση τη δολοφονία της. Στην βία που της ασκήθηκε ήρθε να προστεθεί και η βία του λόγου των ΜΜΕ, τα οποία ακόμη και μετά τον θάνατό της δε σεβάστηκαν την ταυτότητα της και μέσω του misgendering προσπάθησαν να διαφυλάξουν την πατριαρχία και την ετεροκανονικότητα που διατρέχουν την συντηρητική αυτή κοινωνία. Παρά τον μεγάλο αριθμό περιστατικών έμφυλης βίας στην Ελλάδα, φαίνεται να μην γίνεται καμία σοβαρή προσπάθεια για να αλλάξει η κατάσταση, με την Ελλάδα να παραμένει στις τελευταίες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά τα έμφυλα ζητήματα.
Αρχικά, ο ιστός που πλέκουν δικαστήρια-αστυνομία-ΜΜΕ δεν λειτουργεί για να προστατέψει σε καμία περίπτωση τις γυναίκες και τις θηλυκότητες γενικότερα. Οι καταγγελίες για κακοποιήσεις καταλήγουν στα συρτάρια αρχείων των δικαστικών αρχών, ενώ οι θύτες δέχονται μόνο μια επίπληξη χωρίς ουσιαστικά να αναλαμβάνει κάποια κρατική αρχή την αναμόρφωση του θύτη και την προστασία της επιζώσας/ του επιζήσαντος. Οι θηλυκότητες που απευθύνθηκαν σε τοπικά αστυνομικά τμήματα για προστασία δική τους από τους θύτες, αλλά και για καταγγελία των θυτών τους, δεν βρήκαν καμία απολύτως στήριξη. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα όταν τα άτομα που υφίστανται κακοποίηση υφίστανται κι άλλες καταπιέσεις πέρα από τις έμφυλες, όπως οι μετανάστριες, οι τοξικοεξαρτημένες, οι φτωχές, οι κρατούμενες, οι σεξεργάτριες, τα θύματα trafficking, τα trans άτομα κ.α.. Τις περισσότερες περιπτώσεις δεν αναδεικνύονται καν οι ιστορίες τους, ενώ ακόμα κι αν ακουστούν έρχονται αντιμέτωπες/α με έντονη δυσπιστία, ενώ συχνά η δεινή τους θέση τις/τα αναγκάζει να μένουν με τους καταπιεστές τους. Η δυσπιστία που υπάρχει στην κοινωνία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η έμφυλη βία είναι πολύ δύσκολο να έχει χειροπιαστές αποδείξεις καθώς τα περισσότερα περιστατικά γίνονται απουσία μαρτύρων το κάνει πιο εύκολο να αμφισβητηθεί το ίδιο το άτομο που δέχεται την βία. Τέλος, η υλική στήριξη των θηλυκοτήτων που έχουν βιώσει κακοποίηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Δεν υπάρχουν δομές που να περιλαμβάνουν ξενώνες φιλοξενίας, συμβουλευτικά κέντρα, τόσο για τις ίδιες/ τα ίδια όσο και για τα παιδιά τους, αλλά και καμία πρόνοια για την ένταξη της κάθε επιζήσας στην αγορά εργασίας ή την οικονομική τους στήριξης.
Ωστόσο, πίσω από κάθε περιστατικό έμφυλης βίας μπορούν να εντοπιστούν οι ίδιες παθογένειες. Οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι φροντιστικές, υπομονετικές και υπάκουες, ότι υπάρχουν για να καλύπτουν τις ανάγκες των άλλων. ‘Ότι οι “άντρες δεν κλαίνε” και ότι η επιτυχία τους εξαρτάται από το πόσες ερωτικές κατακτήσεις έχουν. Είναι η ίδια η νοοτροπία της κτήσης μιας γυναίκας λες και είναι αντικείμενο και η αντίληψη της ατίμωσης εάν δεν είναι “πιστή” ή δεν υπακούει τις εντολές. Είναι όλα τα στερεότυπα που μας έχουν επιβάλλει από την κούνια ως προς τους έμφυλους ρόλους και τη σεξουαλικότητα. Εν ολίγοις, είναι η πατριαρχία.
Δεν ξεχνάμε κανένα θύμα έμφυλης βίας, γι’ αυτό και την 25η Νοέμβρη θα είμαστε στον δρόμο, με όπλο μας την αλληλεγγύη και η μια δίπλα στο άλλο να δηλώσουμε την εναντίωση μας σε πατριαρχία, κράτος και οποιαδήποτε εξουσία.
Να μην αφήσουμε κανένα/ καμία μόνο/η απέναντι στην έμφυλη βία.
Διεκδικούμε δομές προστασίας και υποστήριξης των επιζώντων ατόμων έμφυλης βίας.
Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα οδηγούν στην προστασία και ενδυνάμωση των επιζησάντων ατόμων και όχι στον επανατραυματισμό τους.
Να ενθαρρύνουμε τα άτομα που βιώνουν κακοποίηση ή βρίσκονται σε κακοποιητικό περιβάλλον, να απεμπλακούν από τους κακοποιητές τους όταν νιώσουν τα ίδια έτοιμα.
Όλες/ όλα/ όλοι μαζί να γίνουμε το ανάχωμα στην επέλαση της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού
Κυριακή 19/11 στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera
18:00 Κάλεσμα για συμμετοχή νέων μελών
19:00 Συζήτηση-καφενείο «οι ζωές των μεταναστριών στον ελλαδικό χώρο»
Δευτέρα 20/11 στηρίζουμε τις δράσεις για την ημέρα μνήμης τρανς θυμάτων
Σάββατο 25/11 18:30 στην καμάρα πορεία ενάντια στην έμφυλη βία
ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
29/9/2023. Η 50χρονη Λουμπιάνα-Άννα Μπατσεβάνι, μετανάστρια από Αλβανία, έχασε την ζωή της σε τραγικό εργατικό δυστύχημα όταν τη διαμέλισε κρεατομηχανή σε κρεοπωλείο στο Μεσολόγγι όπου δούλευε ανασφάλιστη το βράδυ εκείνης της μέρας.
Στις 21/9/23 αποκαλύπτεται ότι 22χρονη κοπέλα αλβανικής καταγωγής βρισκόταν τα τελευταία δύο χρόνια υπό καθεστώς κακοποίησης από τον άντρα της, ο οποίος δεν την άφηνε να βγει από το σπίτι. Η κοπέλα, δεν είχε στην πόλη κανέναν δικό της ή γνωστό άνθρωπο, ήταν εντελώς αποκομμένη και επί δύο χρόνια περνούσε αυτό το βασανιστήριο χωρίς να κινητοποιηθεί κανείς.
Στις 30/09/23 συλλαμβάνεται μπάτσος για σωματεμπορία και βιασμό κατ’ εξακολούθηση σε βάρος μετανάστριας από το Καμερούν. Ο μπάτσος προσέγγισε τη γυναίκα που ζει στην Ελλάδα μετά από παραχώρηση πολικού ασύλου πουλώντας της προστασία, τη μετέφερε σπίτι του όπου την κακοποιούσε σεξουαλικά και την εξέδιδε, κρατώντας τις εισπράξεις της. Ταυτόχρονα της υποσχόταν ότι θα την παντρευτεί για να εξασφαλίσει μόνιμη άδεια διαμονής.
Σε λιγότερο από 10 μέρες είδαμε τρεις υποθέσεις που μπορεί σε πρώτη ματιά να μοιάζουν ασύνδετες. Εργατικό δυστύχημα, ενδοοικογενειακή βία, μαστροπία… Κι όμως είναι κοινές οι αιτίες που γεννούν τέτοιες καταστάσεις. Οι φτωχές θηλυκότητες διαφορετικής καταγωγής δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τις καταπιέσεις που προκύπτουν από την πατριαρχία, αλλά καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα κλίμα προκατάληψης απέναντί τους ενώ τα προβλήματά τους σπάνια γίνονται γνωστά ή ενδιαφέρουν κανέναν. Η αορατότητα τους ενισχύεται από το θεσμικό ρατσισμό, καθώς η στέρηση στοιχειωδών δικαιωμάτων από το κράτος (όπως νομιμοποιητικών εγγράφων) εξωθεί τις μετανάστριες να εργάζονται μαύρα, χωρίς καμία εξασφάλιση ασφαλών όρων εργασίας, ενώ τους στερεί και τη δυνατότητα να διεκδικήσουν το δίκιο τους.
Αν είχε την οικονομική ευχέρεια ή κοινωνική κάλυψη η Λουμπιάνα δε θα χρειαζόταν να δουλεύει βράδια μόνη της και δε θα είχε χάσει τη ζωή της.
Αν δεν υπήρχε κοινωνική προκατάληψη μπορεί οι γειτόνισσες να είχαν δράσει νωρίτερα και να είχαν γλιτώσει την 22χρονη και το παιδί της από καθημερινή κακοποίηση.
Αν το κράτος δεν εξωθούσε στην παρανομία, το περιθώριο και την οικονομική εξαθλίωση τις μετανάστριες θα μπορούσε πιο εύκολα να απεγκλωβιστεί θύμα σωματεμπορίας
Καμιά ανοχή στην ελαστική, μαύρη και απλήρωτη εργασία.
Να τσακίσουμε την πατριαρχία που θρέφει τα κυκλώματα trafficking και γεννά την έμφυλη βία.
Να παλέψουμε για την κατάργηση των συνόρων.
Να δοθούν άμεσα χαρτιά και ίσα δικαιώματα για εκπαίδευση-υγεία-εργασία σε όλες τις μετανάστριες.
Να παλέψουμε για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις με βάση φύλο-τάξη-φυλή.
Ένα ακόμα ομοφοβικό σκουπίδι του κράτους…
Την Κυριακή 8/10/2023 το βράδυ των αποτελεσμάτων των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, ο επανεκλεγμένος δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος, παρέθεσε δημόσιες δηλώσεις μπροστά από το εκλογικό του κέντρο. Ο λόγος του ήταν γεμάτος μίσος, ομοφοβία και ρατσισμό καθώς στράφηκε ενάντια στο δικαίωμα γονεϊκότητας ομόφυλων ζευγαριών, με το κοινό του από κάτω να ζητωκραυγάζει το μισαλλόδοξο παραλήρημα του.
Δεν μας προξενεί εντύπωση η όλη συμπεριφορά του Μπέου η οποία ανέκαθεν έζεχνε ματσίλα. Λίγες βδομάδες πριν τις δηλώσεις αυτές χαστούκισε έναν πλημμυροπαθή. Για τη χειροδικία που έπραξε όχι μόνο δε ζήτησε δημόσια συγνώμη, τουναντίον δήλωσε πως είναι «λαϊκός άνθρωπος παλαιών αρχών» και δεν φέρεται σαν «τις λουλούδες», ενώ δεν αναγνώρισε και το χαστούκι ως βία. Όλα τα παραπάνω, ειδικά όταν συνοδεύονται από επευφημίες και χειροκρότημα από το πλήθος, δίνουν το πάτημα και ίσως το κακό πρότυπο για πολλούς, ότι κακοποιητικά λόγια και πράξεις σ’ αυτή την χώρα, όχι μόνο δεν καταδικάζονται, αλλά κάποιες φορές επιβραβεύονται. Αξίζει να σημειωθεί πώς στην ίδια πατριαρχική λογική βασίζονται οι περισσότερες περιπτώσεις έμφυλης ή/και ενδοοικογενειακής βίας.
Τα λόγια του Μπέου. είναι επικίνδυνα και άκρως τραυματικά για χιλιάδες συνανθρώπους μας, που βιώνουν τον αποκλεισμό και τον χλευασμό λόγω της ταυτότητας φύλου ή των σεξουαλικών προτιμήσεων τους. Οι δηλώσεις του δεν είναι ούτε αθώες ούτε τυχαίες. Υπερασπίζεται την πατριαρχία και την έμφυλη βία, τη «λεβεντιά» και την ομοφοβία, διότι αυτός ο λόγος μπορεί να βρει έρεισμα σε όμοιους του. Δυστυχώς το μίσος και η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» λειτουργεί αποτελεσματικά ως μέσο αποπροσανατολισμού της οργής των καταπιεζόμενων και «πουλάει» πολύ σε περιόδους κρίσης σαν αυτήν που διανύουμε σήμερα.
Σημαντική σε όλα αυτά είναι και η στάση των ΜΜΕ. Παρότι οι δημοσιογράφοι μπορεί να έσπευσαν να στηλιτεύσουν τις δηλώσεις αυτές, είναι τα ίδια τα ΜΜΕ που όλο αυτό το διάστημα δίνουν βήμα στον Μπέο και άλλα κακοποιητικά/πατριαρχικά σκουπίδια σαν αυτόν να αναπαράγουν τη μισαλλόδοξη ρητορική και με αυτό τον τρόπο να βοηθούν στη διάχυση του μίσους και της ομοφοβίας, κανονικοποιώντας τον έμφυλο κακοποιητικό λόγο.
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε, την απάντηση στην κατακραυγή που δέχτηκε από μερίδα της κοινωνίας ο Μπεος την επόμενη μέρα τον εκλογών. Ο ίδιος και πάλι δεν ζήτησε καμία δημόσια συγνώμη και δεν έδειξε ίχνος μεταμέλειας για όσο είπε, ίσα ίσα έγραψε την κλασσική ατάκα ότι κι αυτός έχει «φίλους μ’ αυτό τον προσανατολισμό» και ούτε καν τους ανέφερε ως gay ή ομοφυλόφιλους. Ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας με γελοίες λαϊκιστικές δηλώσεις μίσους, γίνεται πολύ καλά από τον συγκεκριμένο τύπο, την ώρα που δεκάδες άνθρωποι στον Βόλο έχουν χάσει τα σπίτια τους, που δρόμοι έχουν καταστραφεί και χωρία βρίσκονται αποκλεισμένα, που οι σύγχρονοι λαδέμπορες πουλάνε το νερό σε αυξημένες τιμές ενώ το νερό του δικτύου είναι αμφιβόλου ποιότητας λόγω των πλημμυρών που έπληξαν την περιοχή.
Όλοι αυτοί οι νταήδες όπως ο Μπέος, οι ναζί της χρυσής αυγής, οι δολοφόνοι του Ζακ, οι γυναικοκτόνοι, οι δολοφόνοι του Βαγγέλη Γιακουμάκη όταν βρίσκονται στις δικαστικές αίθουσες και αντιμετωπίζουν την δικαιοσύνη τότε ξεχνούν την «λεβεντιά» τους και ξεκινούν τα ψέματα, τα παρακάλια και τους φτηνούς θεατρινισμούς.
Να τσακίσουμε την πατριαρχία σε κάθε της μορφή
Να παλέψουμε για ίσα δικαιώματα στην γονεικότητα σε όσα άτομα το επιθυμούν ανεξαρτήτως έμφυλων ταυτοτήτων/σεξουαλικότητας
Απέναντι στο καθεστώς διαίρεσης που προσπαθεί να επιβάλλει η εξουσία αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας
Ηχογραφημένη εκδήλωση-συζήτηση: Αστική δικαιοσύνη και συγκάλυψη: Η υπόθεση trafficking της 12χρονης στον Κολωνό
Αστική δικαιοσύνη και συγκάλυψη- Η υπόθεση trafficking της 12χρονης στον Κολωνό
Κυριακή 24/09_18:00
Εκδήλωση-συζήτηση: Αστική δικαιοσύνη και συγκάλυψη- Η υπόθεση trafficking της 12χρονης στον Κολωνό
Εισηγήσεις από:
Πρωτοβουλία Αγώνα για τη 12χρονη
Witches Fight Back
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Συλλογικότητα για τον Ελευθεριακό Φεμινισμό Rabbia violΑ
στο Πάρκο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
*σε περίπτωση βροχής η εκδήλωση θα μεταφερθεί στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera (Επισκόπου Αμβροσίου 3)
**λόγω τηλεφωνικής επικοινωνίας με την Πρωτοβουλία Αγώνα για την 12χρονη, θα τηρηθεί η ώρα έναρξης της εκδήλωσης
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΕΣ ΤΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΗΝ 12ΧΡΟΝΗ ΕΠΙΖΩΣΑ TRAFFICKING
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΦΙΑ
Αφίσα που κολλιέται από φεμινιστικές και αντισεξιστικές ομάδες σε όλη την Ελλάδα, την οποία συνυπογράφουμε και εμείς.
Εδώ και δεκαετίες, από τις επιχειρήσεις στα σύνορα, μέχρι τα κυκλώματα τράφικινγκ, κράτος και παρακράτος κάνουν βρώμικες δουλειές με πολλά κέρδη. Τελευταία, όμως, ο διαχωρισμός είναι τόσο θολός που ένα είναι ξεκάθαρο:
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΦΙΑ
Και μαζί τους τα μίντια στήνουν το γνωστό παιχνίδι. Μας λένε να κάτσουμε καλά, αν θέλουμε να μείνουμε ασφαλείς.Οι αθωώσεις βιαστών, οι επιθέσεις και οι απειλές μαστροπών,μας εξοργίζουν. Όχι γιατί περιμέναμε μια πιο δίκαιη δικαιοσύνη, μια πιο ανθρώπινη κρατική πολιτική. Το ξέρουμε καλά: Η εξουσία, στις διάφορες θεσμικές εκδοχές της, οργανώνει την ένταση της βίας στις ζωές και τα σώματά μας. Και είναι βία ταξική, έμφυλη και φυλετική. Κάτω τα ξερά σας από τη 19χρονη στην Ηλιούπολη, τη 12χρονη στον Κολωνό και όλα τα επιζώντα.
Είμαστε εδώ, είμαστε πολλές και θα μας βρείτε μπροστά σας
Salomé | Women’s Collective 619 | Antifa Sisterhood | Τσόκαρα | Maleficia | Fem Komunite | Συντρόφισσες από Στέκι Αρχιτεκτονικής | Ανοιχτή Φεμινιστική Συνέλευση | Πετρολέζα (Πάτρα) | Φεμινιστική Συνέλευση Κομοτηνής |Η Ομάδα Πύραυλος (Θεσ/νίκη) | Rabbia Viola (Θεσ/νίκη) | Witches Fight Back (Θεσ/νίκη) | Φεμινιστική Ηρακλείου | συντρόφια
Καφενείο, προβολή- συζήτηση
Δεν ξεχνάμε τα εγκλήματα τους !
Το Σάββατο 13/5/2023 οι συλλογικότητες Rabbia Viola, Witches fight back και η φεμινιστική ομάδα Αντιεξουσιαστικής Κίνησης πραγματοποιήσαμε αφισοκόλληση στην περιοχή των δυτικών της Θεσσαλονίκης ενάντια στη συγκάλυψη των κυκλωμάτων trafficking και των (παιδο)βιαστών. Η αφίσα πρόκειται να κολληθεί το επόμενο διάστημα και σε άλλες γειτονιές της Θεσσαλονίκης.
